สามีที่รัก -cut-

สามีที่รัก -cut-

รอยยิ้มผุดบนใบหน้าแค่ได้เห็นภรรยาแสนสวยของเขากำลังจะหลับตานอนอีกครั้ง คนตัวเล็กไม่รู้ตัวเลยเหรอว่ากำลังทำให้เขาคลั่งมากแค่ไหน


แค่หลับตาลงแล้วหายใจสม่ำเสมอ...ในขณะที่ตอนนี้ เผยหน้าอกและร่างกายภายในร่มผ้าให้เขาเห็นทุกสัดส่วน

และ..คนตัวเล็กก็ไม่รู้เลยเหรอ...ว่าเขาคงทนปล่อยให้ผ่านไปง่ายๆไม่ได้หรอก...



'อื๊อ!'

คนตัวเล็กหลุดครางเมื่อลู่หานก้มหน้าชิมเม็ดติ่งไตสีชมพูเหมือนกำลังลิ้มลองลูกอมรสหวาน ลิ้นสากลากวนรอบๆ สลับกับดูดดึง มือทั้งสองสอดประคองหลังคนตัวเล็กไว้


'อ๊ะ...อ๊ะ...อื้อ...อ๊ะ..' มินซอกครางเสียงกระเซ้า เสียงจูบดังทั่วห้องก้องไปอย่างไม่อาย คนตัวเล็กทำอะไรไม่ได้นอกจากนอนตัวสั่นเมื่อริมฝีปากมูมมามของคนตัวโตลากวนและดูดดึงผิวเนื้อของเขาไม่หยุด เรียกห้ามก็แล้ว ทำอะไรไม่ได้เลยสักอย่าง

'อ่า..อ๊ะ..อื้ออ..ลู่..ลู่เก่อ..'

'ครับ..'

'ซอก..ง่วง..อื้ออ..' ยิ่งห้ามเหมือนยิ่งยุ ลู่หานใช้มืออีกข้างเกลี่ยนิ้วหยอกล้อเล่นกับติ่งไตสีชมพูของคนตัวเล็ก ส่วนริมฝีปากยังคงเล่นลิ้นชิมรสชาติบนหน้าอกอีกฝั่งอย่างอร่อย

'อ๊า..อื๊อ...อ๊ะ...' คนตัวเล็กเหมือนกำลังละเมอ สับสนว่ากำลังฝันหรือเปล่า ใบหน้าน่ารักหยาดเยิ้มด้วยแรงอารมณ์ มือเล็กที่กางไว้ด้านข้างยังอยู่ที่เดิม แต่เสียงน่าอับอายที่ครางไม่หยุดรู้สึกตลกตัวเอง

ลู่หานละมือออกจากหน้าอก แต่ริมฝีปากยังคงทำงานต่อเนื่อง มือสากลูบไล้ลงผ่านหน้าท้อง ทุกรอยสัมผัสสร้างความเสียวซ่านให้มินซอกได้ มือกร้านเลื้อยมาหยุดที่กางเกงชั้นในตัวเล็กสีขาว จงใจลูบวนผ่านจุดกระสันทำให้มินซอกสะดุ้งครางตัวโยน

'อ๊าาา..'

'รู้สึกดีมั้ย..' ละริมฝีปากออกจากอกบางแล้วกระซิบที่ใบหูคนตัวเล็กที่ยังหลับตา มินซอกดูงัวเงียไม่ยอมตื่นเสียที แรงอารมณ์ก็ยังมีแค่ยังไม่พร้อมตอนนี้


'อ..อือ..' ใบหน้าแดงกร่ำด้วยแรงอารมณ์ มินซอกที่ถูกปลุกอารมณ์เริ่มตื่นเต็มตา คนตัวเล็กหอบหายใจเล็กน้อย ช้อนตามองคนตัวโตที่คร่อมตัวเองอยู่ในท่าล่อแหลม นัยตาสั่นไหวระริก ยิ่งเหมือนเชื้อเชิญให้คนด้านบนทำอะไรต่อมิอะไรตามใจต้องการ


'ขอเติมพลังได้หรือเปล่าครับ' พูดไปด้วยจูบซับขมับชื้นเหงื่อทั้งๆที่ภายในห้องแอร์เย็นเฉียบ


'ค..ครับ..' คนตัวเล็กพยักหน้าหงึกหงัก ลืมตามองเห็นลู่หานคนรักอยู่ตรงหน้าก็ส่งยิ้มหวานให้ รอยยิ้มเหมือนเด็กๆ ทำให้ลู่หานใจสั่น ลู่หานจึงฉวยจุ๊บเบาๆลงบนริมฝีปากแสนหวานนั้นทันที ผละออกมาดึงกางเกงนอนของตัวเองออกแล้วโยนไว้ข้างเตียงเผยบ็อกเซอร์สีดำที่มีส่วนกลางลำตัวคับแน่นจนน่าอึดอัด อกแกร่งที่ไม่ได้สวมเสื้อนอนยังคงปรากฏรอยเล็บเล็กๆอยู่ประปราย ลู่หานคำรามในลำคอเมื่อก้มมองเห็นภรรยาตัวเล็กขยับเปลี่ยนท่านอน ดูยั่วยวนมาก

'ลุกนั่งได้มั้ยครับคนดี' ลู่หานโน้มตัวลงลูบไล้ผิวหน้าขา ลากมือผ่านชั้นในตัวเล็กอย่างอ้อยอิ่ง มินซอกว่าง่าย ใครสั่งให้ทำอะไรตอนนี้ก็ทำตาม คนตัวเล็กถูกฉุดให้นั่ง แต่หลังก็ยังเอนจะนอน ลู่หานจึงเป็นฐานประคองไว้แทบทั้งหมด



ลู่หานสอดขาดันให้ขาคนตัวเล็กกางออก ยกประคองหลังบางให้เข้าหา มินซอกที่ใช้มือดันค้ำหลังเอาไว้แทบไม่ต้องออกแรง ในเมื่อคนตัวโตประคองแล้วดึงเขาเอาไว้ โน้มใบหน้าจูบดูดดึงลิ้นเล็กไม่ปราณี ลิ้นร้อนตวัดช่วงชิงลมหายใจจนเหนื่อย มินซอกทำได้แค่ครางเสียงแผ่ว

'อื้อ..อึก...อื้อ..อืมม..' มือใหญ่ประคองหลังไว้ ใบหน้าที่ปรับมุมจูบทำงานเชี่ยวชาญจนน่าตกใจ ลู่หานทำให้มินซอกเมา ทั้งๆที่ง่วงแทบตาย แต่ตอนนี้ไม่ต่างอะไรกับกินเหล้าเมาเลยสักนิด


รสจูบที่มอมเมา ..รสชาติดีกว่าเหล้าดีกรีแรงๆ


ยอม...ยอมให้คนนี้ทั้งตัวและใจ




'มินซอก...ถอดเสื้อนะครับ..'

'อื้อ..'


ทำเหมือนขออนุญาต แต่มือกร้านรูดรั้งเสื้อเชิ้ตของเขาออกจากปลายแขนไปแล้ว แทบไม่รู้ตัวว่าเสื้อถูกถอดไปตอนไหน เพราะหลังจากนั้นคนตัวเล็กก็ถูกคนตัวโตโน้มใบหน้าดูดดึงลิ้นอีกครั้ง สองมือเลือกคล้องคอลู่หานไว้ เสียงครางยังดังต่อเนื่อง มินซอกหลงใหลจูบของลู่หานมาก ผู้ชายคนนี้เป็นแฟนคนแรกและคนสุดท้ายในชีวิตที่เขามอบทุกอย่างให้ ลู่หานทำเหมือนเขาเป็นเด็กๆ ทั้งๆที่อายุเท่ากัน แต่คนตัวโตกลับใช้รอยยิ้มและคำพูดหวานๆ เป็นจุดอ่อนของเขา ทุกอย่างของลู่หาน มินซอกแพ้ทั้งหมด


เสียงกรีดร้องดังขึ้นเมื่อลู่หานจับแก่นกลางลำตัวของคนตัวเล็กไว้ มือกร้านรูดรั้งแค่นิดเดียวก็ตื่นเต็มตัวเพราะจากที่เล้าโลมไว้ทำให้เขาแทบไม่ต้องลงแรง ชั้นในสีขาวถูกร่นลงเผยเห็นส่วนกลางลำตัวเด่นชัด มินซอกมือไม้อ่อนไปหมด จากที่คล้องคอลู่หานไว้แทบไม่ได้ช่วยพยุงตัวเลย มีแค่ฝามือใหญ่ที่ประคองเอวคนตัวเล็ก มืออีกข้างขยับรูดรั้งแท่งเนื้อร้อนที่ขึ้นสีจัดเมื่อขยับไปเรื่อยๆ มินซอกครางหวิวเมื่อนิ้วปัดผ่านจุดกระสัน แต่เสียงครางต้องถูกดูดกลืนไปเมื่อมีริมฝีปากที่ดูดกลืนเสียงครางหวานของเขาเอาไว้

'อื๊อออ...อ๊ะ...อ๊ะ...อ๊าาาา...'






คนตัวเล็กปลดปล่อยออกมาเต็มฝ่ามือคนตัวโตกว่า เสียงหอบกระเส้าดังหวิวบนอก มินซอกเกาะไหล่หนาแน่น ซุกใบหน้าลงบนอกของลู่หาน


'แฮ่ก...แฮ่ก...อื๊อ!' ยังไม่ทันได้หายใจเอาอากาศเข้าปอดดี ลู่หานก็เริ่มเครื่องใหม่ ฝ่ามือใหญ่ลูบวนบั้นเอว ขย้ำก้อนเนื้อนิ่ม ก้นนิ่มๆยิ่งทำให้ลู่หานรู้สึบวาบหวาม แก่นกลางลำตัวคับแน่นไปหมด

ลู่หานเอื้อมมือไปที่หัวเตียง คว้าเจลหล่อลื่นแล้วบีบชโลมนิ้วของตัวเอง มือยังประคองคนตัวเล็กไว้ไม่ห่าง สอดแทรกเรียวนิ้วฉ่ำเยิ้มไปด้วยเจลค่อยๆดุนดันเข้ากลีบแยกช่องทางสีอ่อนด้านหลัง  


เสียงหวานหวีดร้องอีกครั้งเมื่อนิ้วสองนิ้วถูกดันเข้าไปเปิดทาง ลู่หานจงใจเพิ่มจำนวนนิ้ว คนตัวเล็กที่ไวต่อสัมผัสตอบสนองปฏิกิริยาต่อเรียวนิ้วยาวที่สอดแทรกเข้าไป สะดุ้งครางเสียงหวาน คนตัวโตได้แต่ยกยิ้มและควานนิ้วเน้นย้ำตรงจุดใหม่ที่เพิ่งค้นพบอีกครั้ง ลู่หานสอดนิ้วเข้าออกเนิบนาบ สลับเร็ว ริมฝีปากยังคงช่วงชิงลิ้นอุ่นอยู่ไม่หยุด เสียงครางที่ถูกดูดกลืนไปทำให้ร่างบางแทบขาดใจ ระบายอารมณ์ผ่านเสียงร้องไม่ได้จึงต้องจิกเล็บลงลาดไหล่กว้างแทน เสียงอู้อี้ถูกปลดปล่อยในจังหวะที่ขยับปรับมุมจูบเพียงเท่านั้น นิ้วที่ถูกช่องทางแคบตอดรัดเริ่มผ่อนคลาย จุดไวต่อสัมผัสถูกกระตุ้นผ่านไปผ่านมาทำให้เสียงหวานยังทำงานต่อเนื่อง


หัวใจเต้นแรง..หัวใจของลู่หาน กำลังจะทะลุออกมา


ร่างกายที่ดูไร้เดียงสาตลอดเวลามันทำให้เขาแทบคลั่งตาย


ไม่ว่าจะร่วมรักกันกี่ครั้ง คนตัวเล็กก็ตอบสนองต่อสัมผัสของเขาเหมือน 'ครั้งแรก'




ลู่หานกัดฟันกรอดเมื่อหลังจากถอนริมฝีปากจากใบหน้าหวานฉ่ำ ยิ่งทำให้คนตัวเล็กเปล่งเสียงได้ถนัดขึ้น เสียงครางหวานข้างๆใบหูคนตัวโตพร้อมทั้งแรงตอดรัดที่นิ้วมือมันทำให้เขาอยากสอดแก่นกายของตัวเองแล้วกระแทกแรงๆ





ใจเย็นๆนะหาน...นี่ภรรยานะเว้ย





เขาถอนนิ้วมือออกจากช่องทางแคบแล้วประคองหลังคนตัวเล็กวางบนเตียงนุ่ม ร่างกายเปลือยเปล่าของคนตัวเล็กขึ้นสีแดงระเรื่อ อุณหภูมิภายในห้องเย็นเฉียบ แต่ภายในกายที่กำลังร้อนรุ่ม ส่วนกลางลำตัวที่ถูกปลุกเร้าทางอ้อมยังคงแข็งขืนอยู่อย่างนั้น สัดส่วนน่ารักแบบนี้น่าแกล้งยิ่งกว่าใคร


ลู่หานร่นบ็อกเซอร์แบรนด์ Calvin Klein ของตัวเอง ดึงให้หลุดเผยส่วนกลางลำตัวที่ตื่นตัวเต็มที่ มินซอกที่กางเกงชั้นในยังค้างที่ต้นขาเนียน ลู่หานโน้มใบหน้าใช้ฟันกัดไว้แล้วดึงออกภายในครั้งเดียว มินซอกที่หน้าแดงอยู่แล้วยิ่งแดงขึ้นไปอีก เพราะตอนที่ดึงออกคนตัวโตไม่ได้ละสายตาออกจากใบหน้าของเขาเลยสักครั้ง


รู้เลยว่าอดทนมากแค่ไหน


จากสิ่งที่ปรากฏต่อหน้าตอนนี้



มินซอกเบือนหน้าหวานของตัวเองไปด้านข้างทันที เรียกเสียงหัวเราะชอบใจของลู่หานได้อย่างดี


เขาเขิน...จนไม่รู้จะเอาหน้าไปไว้ที่ไหนแล้ว


"มองหน้าผมสิครับ" ลู่หานโน้มตัวคร่อมแขนไว้ ฝ่ามือใหญ่เกลี่ยแก้มใสเล่น มินซอกจึงต้องหันหน้ากลับมามองอีกครั้ง นัยตากลมสั่นคลอน้ำตา กัดริมฝีปากไว้ตามความเคยชิน ลู่หานจึงแตะลูบริมฝีปากเล็กให้คลายออก คลึงเบาๆ ลูบวนอยู่อย่างนั้น และดึงริมฝีปากเล็กๆของมินซอกให้เผยอออก ก้มลงครอบงำอย่างอ่อนโยนไม่รุนแรง ส่งลิ้นอุ่นๆสำรวจทิศทางอย่างเนิบนาบ แตกต่างกับก่อนหน้านี้อย่างสิ้นเชิง ความนุ่มนวลหอมหวานนี้ทำให้มินซอกใจเต้นมากกว่าปกติ

"อือ...อืม..." ลิ้นเล็กๆ พยายามตอบสนองตามจังหวะที่ลู่หานชี้ทางให้ หอมหวานยิ่งกว่าน้ำผึ้ง ฝ่ามือกร้านของคนตัวโตกว่าลูบไล้ไปตามแผ่นอกบาง เลื่อนมือขยุ้มสะโพกมนของคนตัวเล็กแล้วดึงเข้าหา ใช้เข่าดันขาที่อ้ากว้างอยู่แล้วให้กว้างมากขึ้น มินซอกที่ร่างกายเปลือยเปล่าดูสวยงามราวกับผลงานประติมากรรมชิ้นโบว์แดงที่มีคนแข่งประมูลเพื่อเป็นเจ้าของ แต่นี่คือภรรยาของเขา ภรรยาที่ถูกต้องตามกฎหมาย และคนน่ารักคนนี้คือมินซอกของเขา


เสียงหอบหายใจและหน้าอกบางที่กระเพื่อมสูดเอาอากาศเข้าปอดเมื่อลู่หานซุกไซร้ซอกคอหอม นิ้วเรียวค่อยๆชำแรกเข้ากลีบแยกสีอ่อนอีกครั้ง มินซอกครางเสียงหวานสะบัดเงยหน้าเมื่อลู่หานส่งนิ้วร้อนเข้าไปสามนิ้ว ไม่ได้เจ็บปวดเหมือนก่อนหน้านี้ เพราะตอนนี้ทุกๆทางของเขาแทบจะปลดปล่อยออกมาแล้วทั้งนั้น ลู่หานขยับเรียวนิ้วเข้าออก คนตัวเล็กก็ยังคงตอดรัดนิ้วแน่น มินซอดยังครางเสียงหวานไม่หยุดเมื่อลู่หานยังคงขยับนิ้วทำงานต่อเนื่อง ใบหน้าเล็กแหงนเงยกลั้นหายใจหลับตาปี๋ เพราะยิ่งเห็นใบหน้าของลู่หานที่กำลังมองร่างกายที่น่าอายของตัวเองตอนนี้แล้วเขาอายแทบมุดแผ่นดินหนี


เขินมากมั้ย...เมื่อผู้ชายที่เขารักที่สุด

กำลังจ้องมองใบหน้าเขา

แล้วแลบลิ้นเลียริมฝีปากของตัวเอง

สายตาที่มองมา

ด้วยความต้องการที่เขารู้ว่าคงอดทนมากจริงๆ


"อื๊ออ..อึ๊...อึ๊...อึ๊..." มินซอกยกมือขึ้นปิดปากของตัวเองไว้ ใบหน้าหวานใสเบือนหน้าไปด้านข้างตอนที่ลู่หานขยับนิ้วเข้าออกถี่ ช่องทางสีอ่อนผ่อนคลายมากขึ้น แต่แรงตอดรัดนิ้วที่แน่นตลอดเวลา ลู่หานถอนนิ้วออกทันที เสียงครางหวิวดังลั่นขึ้น มินซอกลืมตาขึ้นอีกครั้ง เห็นคนตัวโตกำลังกอบกุมส่วนกลางลำตัวของตัวเองอยู่ รูดรั้งสองสามครั้งแล้วจ่อส่วนปลายไว้ที่ช่องทางสีอ่อนของมินซอกเอง


ลู่หานไม่พูดอะไร แค่มองหน้าสบตามินซอกนิ่งๆ ลักษณะการหายใจของลู่หานนั้นเร็วและถี่มากจริงๆ เหมือนอดกลั้นบางสิ่งบางอย่างเต็มที่ แตกต่างจากเขาที่หอบหายใจเพราะถูกกระตุ้นให้รู้สึกดี มินซอกเอื้อมมือบางแตะใบหน้าของลู่หานเบาๆ

"อย่าทำหน้าตาน่ากลัวสิครับ...ยิ้มหน่อย.." คนตัวเล็กยิ้มหวานให้ ลู่หานตาโตตกใจกับท่าทีของคนตัวเล็กก่อนที่จะหลุดยิ้มออกมา

แค่สบตา มินซอกก็รู้ว่าลู่หานจะพูดว่าอะไร คนตัวเล็กพยักหน้า เขาพร้อมทุกเมื่อที่ลู่หานต้องการ พร้อมที่จะให้ทุกๆอย่างกับสามีคนนี้ของเขา



"อ๊า..อ๊ะ.."


ลู่หานค่อยๆดันแก่นกายของตัวเองเข้าไป เสียงครางหวีดหวานดังขึ้นอีกครั้ง ช่องทางสีอ่อนที่ถูกผ่อนคลายแล้วยังคงตอบสนองเขาเหมือนเพิ่งเคยผ่านครั้งแรก มินซอกครางหวิวตัวสั่นเมื่อความคับแน่นใหญ่โตของลู่หานที่ลุกล้ำเข้ามายังไม่หมด แต่กลับทำให้เขาแทบปลดปล่อย แก่นกายของลู่หานชำแรกผ่านจุดอ่อนของเขาทำให้คนตัวเล็กสะดุ้ง


"อ๊าา...จะ...จะออก..แล้ว...อื๊ออ..." เสียงครางมินซอกดังขึ้นพร้อมกับส่วนกลางลำตัวที่ส่วนปลายหยาดเยิ้ม ให้ตายเถอะ ลู่หานได้แต่สบถในใจ แรงตอดรัดของช่องทางสีอ่อนนี้มันแน่นมาก เขาแทบปลดปล่อยก่อนที่มินซอกจะครางเสียงหวานเสียอีก เมื่อเขาดุนดันจนลึกสุด คนตัวเล็กก็ปลดปล่อยน้ำสีขาวขุ่นเปรอะเต็มหน้าท้องอีกครั้ง ลู่หานยกยิ้ม

"หึ" คนตัวโตส่งเสียงหัวเราะเบาๆ ใบหน้าหวานของคนตัวเล็กปรือมอง เมื่อปลดปล่อยครั้งที่สองแล้วรู้สึกเหนื่อยจริงๆ แต่ก็ต้องครางเสียงหวานอีกครั้งเมื่อลู่หานขยับแก่นกาย

"อ๊ะ..อ๊ะ..อ๊ะ..."  

ใบหน้าหวานปรือตามอง จับข้อมือของลู่หานไว้แน่น ข้อมือที่ลู่หานกำลังจับต้นขาของเขาเอาไป เสียงเนื้อกระทบกันดังลั่นห้องเก็บเสียง เสียงเนื้อที่เสียดสีกันปะปนเสียงครางหวานของร่างเล็ก

มินซอกยอมทุกอย่างเลยสำหรับคนนี้

ยอมให้กอดเท่าที่พอใจ

ยอมให้จูบเท่าที่อยากได้


เสียงครางหวานถี่มากขึ้น เมื่อคนตัวโตขยับสะโพกมนเข้าออกถี่ ลู่หานกระแทกแก่นกายเข้าออกไม่แรกมาก เพราะกลัวร่างบางด้านล่างที่ปรือตามองด้วยแรงอารมณ์จะเจ็บ ส่วนกลางลำตัวของคนตัวเล็กเหมือนกำลังจะปลดปล่อยอีกครั้ง ลู่หานยังคงกระแทกซ้ำๆ ดันส่วนแก่นกลางลำตัวออกมาแทบสุดและกระแทกเข้าให้ลึกที่สุด  มินซอกกรีดร้องเมื่อมันลากผ่านจุดกระสันด้านใน ฝ่ามือเล็กจิกเล็บลงบนผ้าปูที่นอนระบายอารมณ์ ลู่หานครางเสียงต่ำในลำคอเมื่อยิ่งมินซอกใกล้จะเสร็จเมื่อไหร่ ช่องทางแคบยิ่งตอดรัดเขามากขึ้นเท่านั้น จนกระทั่งร่างบางแหงนเงยหน้าหวีดร้องยาวปลดปล่อยอีกครั้ง ร่างกายสั่นกระตุกเป็นพักๆ มินซอกไม่รู้ว่าตัวเองปลดปล่อยกี่ครั้งแล้วในขณะที่ลู่หานที่มีเหงื่อเม็ดใหญ่ข้างขมับก็ยังไม่หยุดซอยสะโพกถี่ ลู่หานก้มลงจุ๊บปากสีชมพูน่างับที่ครางหวานตลอดเพราะอดใจไม่ได้ เขาจะไม่ยอมให้ใครได้มายินเสียงน่าอายของภรรยาเป็นอันขาด

เสียงครางหวานๆ ที่ไม่มีทางแบ่งปันให้คนอื่นได้ยินยกเว้นตัวเขาเอง

มินซอกครางหวีดข้างหูของสามีไม่หยุด ร่างกายที่ตอบสนองตลอดเวลาไม่รู้ว่าถูกปลดปล่อยไปกี่ครั้งแล้ว จู่ๆ ลู่หานก็หยุดขยับ แล้วตะหวัดกอดเอวของเขาเอาไว้ มินซอกตาโตมากขึ้นเมื่อลู่หานจับให้เขาอยู่ด้านบนนั่งทับส่วนกลางลำตัวของอีกคนไว้เพราะยังไม่ถูกปลดปล่อย และคนตัวโตกว่านอนอยู่ด้านล่างมองภาพวิวด้านบนที่สวยงาม


ใบหน้าหวานปรือปรอยด้วยสายตาหยาดเยิ้มเต็มไปด้วยแรงอารมณ์

ปากเล็กที่เผยอออกเพื่อกอบโกยสูดอากาศเข้าปอด พร้อมกับแก้มแดงๆ ที่ระบายความร้อนภายในร่างกายออกมา

หน้าอกบางสวยที่กระเพื่อมขึ้นลงเบาๆ เพราะเหนื่อยจากการปลดปล่อย และเม็ดติ่งไตสีชมพูระเรื่อ ที่มีร่องรอยการดูดดึงสีแดงช้ำเด่นอยู่ข้างๆ


สวยงามมาก...สวยงามที่สุด






"อ๊ะ.." หลังจากนั้นลู่หานก็บรรเลงบทเพลงรักของเราสองคนต่อ มินซอกที่ตื่นเต็มตาถูกจับสะโพกให้ขย่มแก่นกลางลำตัวของคนตัวโต มินซอกครางหวิวเมื่อฝ่ามือร้อนที่จับสะโพกเขาอยู่นั้นขย้ำเนื้อนิ่มๆทั้งสองข้างอย่างเมามัน มือที่สองข้างทำได้แค่วางบนหน้าท้องลอนสวยของสามีไว้ แล้วส่วนที่เหลือคนเป็นสามีก็เป็นคนจัดการทั้งหมด


ลู่หานคำรามเสียงต่ำเมื่อใกล้ถึงฝั่ง ฝ่ามือร้อนขยุ้มเนื้อนิ่มแล้วจับให้ขยับขึ้นลงถี่ สวนสะโพกขึ้นกระแทกจุดกระสันภายในคนตัวเล็กครางหวานแทบฟังไม่รู้เรื่อง มินซอกที่ถูกจับให้อยู่ด้านบนทำอะไรไม่ได้นอกจากตอบสนองตามแรงของมือที่จับแก้มก้นเขาอยู่ตอนนี้ ลู่หานดึงดันเนื้อนิ่มๆไม่หยุด เสียงครางหวานที่ปนเสียงคำรามดังระงมแทบแยกไม่ออกว่าเป็นเสียงของใคร เสียงเนื้อกระทบกันน่าอายดังลั่นห้องนอนหรู เสียงขาเตียงสั่นไหวตามจังหวะแรงโยกของสะโพกคนด้านบนยิ่งทำให้บรรยากาศที่เต็มไปด้วยแรงอารมณ์ดูเร่าร้อนรุนแรง ลู่หานยังคงสวนสะโพกขึ้นถี่มากขึ้นอีก


"อ่าาา" จนกระทั่งเสียงคำรามต่ำ ลู่หานปลดปล่อยฉีดน้ำขาวขุ่นภายในร่างกายปลดปล่อยออกมาทุกหยาดหยดที่อดทนมาตลอด และตามด้วยเสียงครางหวานมินซอกปลดปล่อยออกมาอีกครั้ง ร่างบางหมดแรงที่จะนั่ง คนตัวเล็กเอนนอนทับอกแกร่ง มินซอกรู้สึกถึงความเหนอะหนะของของเหลวที่ถูกฉีดเข้ามา ได้แต่ครางเสียงเบาหน้าที่แดงอยู่ยิ่งแดงมากขึ้นตอนที่รู้สึกว่ามีบางอย่างที่กำลังเต้นตามสัญญาณชีพจรกำลังตื่นตัวอีกครั้ง


ลู่หานซุกใบหน้าลงบนกลุ่มผมนิ่ม ประคองตัวเองให้นั่งแล้วยกคนตัวเล็กขึ้น ส่วนกลางลำตัวที่กำลังจะตื่นอีกรอบถูกดึงออกมาจากช่องทางสีอ่อนช้าๆ น้ำรักที่ถูกฉีดข้างในไหลออกมาตามแรงโน้มถ่วง มินซอกหน้าแดง มุดใบหน้าเข้าซอกคอของคนตัวโตกว่าทันที ลู่หานหัวเราะด้วยท่าทีขวยเขินของภรรยา นี่ไม่ใช่ครั้งแรกแต่ก็เหมือนครั้งแรกเสมอ ลู่หานช้อนใบหน้าคนตัวเล็กแล้วจูบหน้าผากมนชื้นเหงื่อ ใบหน้าหวานหลับตารองรับจูบ ดวงตาที่ฉ่ำหวานและดูออดอ้อนตลอดเวลาจ้องมองคนตัวโตที่มองใบหน้าเขานิ่ง 




>>>ตามอ่านต่อได้ที่ สามีที่รัก